Amper 6° deze morgen toen ik thuis vertrok en dat is frisjes als ge uit een warm beddeke komt. Toch 15 genieters aan de QV die de frisse morgen trotseerden voor een ritje Kanne. We trokken ons op gang naar Winterslag waar ik een lekker hellingske wist liggen om de spierkes direkt op te warmen! Een beetje gegrommel achter mij maar gelukkig heb ik niet rap bang en dus deden we er nog wat hellingskes bij tot aan de fietsersbrug van de Molenvijvers. Veel gedraai en goedkoop zat vandaag hoorde ik iemand zeggen maar ja sommigen zijn ook wel rap onder invloed. Via Kattevennen naar Zutendaal over het fietspad was het vervolg. Weer lekker door het bos naar Gellik was de bedoeling maar enkele omgevallen bomen versperden ons de weg. Even overleggen, terugrijden of toch proberen de hindernis te nemen. Onze survivalspecialist en marinier Wilfried was al tussen de takken door gekropen en nu volgde een sterk staaltje van teambuilding bij de genieters. Fietsen werden over en onder takken doorgegeven, netjes aangenomen en aan de andere kant mooi neergezet.Het was een beetje survival maar iedereen werd er snel over geholpen.Een weerspannige tak die in een tandwiel was blijven steken zorgde nog even voor extra oponthoud. Komt natuurlijk allemaal in orde en dus nu ons ritje verder afhaspelen via Gellik, Veldwezelt en Vroenhoven. Geen Muizenberg vandaag maar recht naar beneden langs het water tot Kanne voor het genietersmoment. Ik vond dat sommigen zeer snel een plaatsje gevonden hadden op het terrasje maar dat zal wel aan het gezelschap gelegen hebben zeker. Plasje drankje en bedankje voor de vlotte bediening en deel twee kon een aanvang nemen. De koffie en Kriek was nog niet verteerd of daar dook de slingerberg al op. Das effe duwen dan! Hubert had zijne kriek nog zeven keren geproefd onderweg vertelde hij en de slagroom bij mijne koffie speelde ook een beetje op. Nu was het laveren door de velden over betonbaantjes beetje omhoog omlaag met hier en daar een plasje water maar eigenlijk viel het nog best mee. We passeerden Zichen-Zussen-Bolder, Heukelom, Vlijtingen en Membruggen alvorens Rijkhoven aan te doen. Toch nog een paar bergjes gevonden op het parcours, kwestie van de ketting gespannen te houden hé! Nu ging het naar Hoeselt en Beverst om dan heel klassiek binnen te rijden via Diepenbeek en Bokrijk. Door het water was een mooie afsluiter ondanks de drukte daar en we klokten af aan de QV na 83km en 26 gemiddeld. Een ritje om te onthouden en op te slaan in de archieven.
Woensdag kunnen we zelf de richting bepalen want op de kalender staat de tijdrit nog vermeld. We gaan enkele opties hebben maar de bestemming hoor je woensdag wel. Tot dan.
Eddy
